Συνθετικός Αλεξανδρίτης - Μπαγκντασάροφ
Η Αλεξανδρίτη είναι μια από τις πιο εκπληκτικές πέτρες.
Αγοράστε φυσικό αλεξανδρίτη στο κατάστημά μας
Συνθετικός Αλεξανδρίτης
Η κύρια διαφορά μεταξύ του αλεξανδρίτη και άλλων πολύτιμων λίθων έγκειται στη μοναδική του ικανότητα να αλλάζει χρώμα ανάλογα με το φως του περιβάλλοντος. Το Alexandrite έχει μπλε-πράσινο ή πράσινο-γρασίδι χρώμα όταν χρησιμοποιείται τεχνητός φωτισμός λευκού φθορισμού, αλλά γίνεται βιολετί ή ρουμπίνι-κόκκινο στο φως του ήλιου ή στο φως των κεριών.
Αυτό ονομάζεται φαινόμενο φαινομένου αλεξανδρίτη και χρησιμοποιείται συνήθως με άλλα ορυκτά που μπορούν να αλλάξουν χρώμα. Για παράδειγμα, οι γρανάτες, οι οποίοι μπορούν να αλλάξουν χρώμα, ονομάζονται επίσης γρανάτες με εφέ αλεξανδρίτη.
Το Alexandrite είναι μια ποικιλία από το ορυκτό chrysoberyl. Το ασυνήθιστο αποτέλεσμα αλλαγής χρώματος οφείλεται στην παρουσία ιόντα χρωμίου στο κρυσταλλικό πλέγμα. Επί του παρόντος, ο φυσικός αλεξανδρίτης αναγνωρίζεται ως ένας από τους πιο όμορφους και σπάνους πολύτιμους λίθους.
Φυσικά, αυτό οδήγησε στην εμφάνιση πλαστών στην αγορά, τα οποία μοιάζουν μόνο με την αρχική πέτρα, καθώς δεν αντικατοπτρίζουν το μεγάλο εφέ αλλαγής χρώματος και το ελαφρύ παιχνίδι στο φυσικό αλεξανδρίτη. Οι πλαστογραφίες κορούνδιου είναι πολύ διαδεδομένες.
Τροποποίηση Bagdasarov (HDSM)
Ο συνθετικός αλεξανδρίτης «Οριζόντια κατευθυντική μέθοδος στερεοποίησης» που δημιουργήθηκε από τον Kh.S. Μπαγκντασάροφ το 1964 ήταν μια νέα ριζοσπαστική ιδέα της ανάπτυξης ενός κρυστάλλου που βασίζεται στην μετακίνηση ενός χωνευτηρίου με την πρώτη ύλη και ενός σπόρου ενός κρυστάλλου στην οριζόντια κατεύθυνση.
Αυτή η μέθοδος δημιουργήθηκε για την ανάπτυξη κρυστάλλων λέιζερ γρανίτη υττρίου-αλουμινίου μεγάλου μεγέθους, ενισχυμένου με Nd. Αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ αποτελεσματικό για την ανάπτυξη λίθων δημιουργώντας επίσης κρύσταλλα με προηγουμένως αόρατες επιφάνειες. Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο HDS επιλύθηκαν ζητήματα σύνθεσης μεγάλων και ιδιαίτερα μεγάλων πυρίμαχων μεμονωμένων κρυστάλλων λευκοσαπφείρου.
Η διαδικασία ανάπτυξης μεθόδων HDS αποτελείται από τις ακόλουθες διαδικασίες
Ο σπόρος (με οποιοδήποτε απαιτεί κρυστάλλινο προσανατολισμό) εγκαθίσταται στην μπροστινή άκρη του δοχείου που μοιάζει με πλοίο σε οριζόντια θέση.
Το υλικό της πρώτης πέτρας τοποθετείται στο δοχείο.
Το δοχείο τοποθετείται σε φούρνο.
Η διαδικασία ανάπτυξης γίνεται σε κενό ή αδρανή ατμόσφαιρα.
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανάπτυξης μέσω κάμερας που βρίσκεται στην κορυφή του κλιβάνου, η διαδικασία παρακολουθείται και διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της πλήρους διάρκειας της διαδικασίας ανάπτυξης.
Το τήγμα στη συνέχεια ψύχεται βραδέως.
Αυτή η μέθοδος καθιστά δυνατή τη δημιουργία μεγάλων πλακών με σχεδόν τέλειες άκρες και οποιουδήποτε δεδομένου κρυσταλλογικού προσανατολισμού: επίπεδο C, επίπεδο M, επίπεδο R ή επίπεδο Α.
Οι πέτρες Bagdasarov έχουν πολύ υψηλή οπτική ποιότητα και είναι κατάλληλες για πολύ απαιτητικές εφαρμογές οπτικών, μηχανικών, RF και LED.
Η μέθοδος HDSM επιτρέπει την επαναλαμβανόμενη κρυστάλλωση σε περίπτωση που απαιτείται πρόσθετος χημικός καθαρισμός της πρώτης ύλης. Είναι επίσης δυνατή η διεξαγωγή μιας συνεχούς διαδικασίας κρυστάλλωσης με κατευθυνόμενη μετατόπιση του χωνευτού κλιμάκου μέσω της ζώνης κρυστάλλωσης.
Ενώ συνειδητοποιείτε τη μέθοδο HDSM, είναι τεχνικά εύκολο να δημιουργήσετε ένα πεδίο ελεγχόμενης θερμοκρασίας που είναι εξαιρετικά απαραίτητο για την ανάπτυξη μοναδικών κρυστάλλων μεγάλου μεγέθους. Αυτή η μέθοδος καθιστά δυνατή τη λήψη μεγάλων πλακών με σχεδόν τέλεια άκρα και οποιουδήποτε δεδομένου κρυσταλλογραφικού προσανατολισμού.
Συνθετικός αλεξανδρίτης - Bagdasarov
- Χημικός τύπος: BeAl2O4: Cr3 +
- Κρυστάλλινο σύστημα: Ρομβικό
- Σκληρότητα (Mohs): 8.5
- Πυκνότητα: 3.7
- Δείκτης διάθλασης: 1.741-1.75
- Διασπορά: 0.015
- Συμπερίληψη: Συμπερίληψη δωρεάν. (διαχωρισμός κλειδιών από το φυσικό Αλεξανδρίτης: ομίχλες, ρωγμές, τρύπες, πολυφασικές εγκλείσεις, χαλαζία, βιοτίτη, φθορίτης)